1. söylemişti zaten yıllar evvel cemal süreya:
    "özlemek,ölmekten iki harf fazla be çocuk.."
  2. bir insanı özlemek yoktur esasında. o yanındayken oturduğun koltuk, onunla girilen ev, onunla gezilen sokaktır; yani onunla değerlenen şeylerdir özlediklerin. kişiyi özlemezsin, kişiyle değerlendirdiğin geçmişteki kendini özlersin aslında.